فردا 15 نفر مهمان دارید و می خواهید برای آنها غذایی را آماده کنید که برای اولین بار می خواهید پخت آن را تجربه کنید. فرض کنید خورش فسنجان

مواد اولیه خورش شامل مقدار زیادی گردو، رب انار، مرغ، برنج و دیگر مواد لازم را تهیه کرده اید و دستور پخت را هم در اختیار دارید. حال چه می کنید؟

اولین، سریع ترین و ساده ترین راهی که ممکن است به ذهن برسد این است که قدم به قدم دستور پخت را دنبال کرده و خورش را آماده کنید. اما این در عین حال پر ریسک ترین راه ممکن هم هست. چرا که در صورت خراب شدن خورش حتی اگر وقت کافی برای پخت مجدد آن داشته باشید مقدار قابل توجهی مواد اولیه را هدر داده اید.

اما راه امن تر و کم هزینه تر این است که خورش را در مقیاس بسیار کمتر، مثلا برای یک نفر، آماده کرده و در صورت حصول نتیجه مطلوب این کار را در مقیاس اصلی و برای 15 نفر تکرار کنید. در صورت عدم حصول نتیجه مطلوب هم تنها یک پانزدهم مواد اولیه از دست رفته است.

هر چند این رویکرد زمان بیشتری طلب می کند اما ریسک پخت غذای اصلی به میزان قابل توجهی کمتر بوده و نتیجه نهایی بسیار قابل پیش بینی تر و نزدیکتر به آنچه مطلوب است خواهد بود.