آیا می توانم لهجه خود را تغییر دهم؟

بله!

مطلبی می خواندم در مورد لهجه نوشته Anthea Fraser Gupta از دانشگاه لیدز انگلستان. خلاصه مطلب در زیر آمده است و لینک مطلب در ادامه آن.

لهجه چیست؟

  • لهجه نحوه ادای یک زبان است و در نتیجه غیر ممکن است کسی لهجه نداشته باشد.
  • برخی افراد تصور می کنند لهجه ندارند یا شخص دیگری لهجه غلیظی دارد. اما از نظر زبانشناسان هر دوی این افراد دارای لهجه هستند.
  • برخی از لهجه ها به عنوان "لهجه مرجع" شناخته شده اند. به عنوان مثال 'General American'  یا 'RP' در زبان انگلیسی. اما این لهجه های مرجع لزوما دارای ریشه زبانشناسی یا زیبایی شناختی نبوده و در اثر بسیاری از عوامل نظیر رسانه ها (شبکه های خبری، فیلم، رادیو...) شکل گرفته اند.
  • لهجه افراد بخشی از هویت آنهاست. افراد برای اثبات تعلق به یک گروه اجتماعی لهجه آن گروه را جذب و به کار می برند.
  • هنگام شنیدن هر لهجه ای حس منحصر به فردی به شنونده منتقل می شود که با توجه به پیشینه آن شنونده این حس متفاوت است. به عنوان مثال برای یک فرد متولد انگلستان لهجه منطقه خاصی از این کشور به عنوان لهجه زیبا یا متعلق به کلاس بالای اجتماع شناخته شده و لهجه دیگری بر عکس. اما این حس به شخص متولد آمریکا منتقل نمی شود هر چند هر دو انگلیسی زبان هستند.


آیا می توانم لهجه خود را تغییر دهم؟

  • بله!
  • در صورتی که واقعا بخواهید که لهجه خود را تغییر دهید و این خواسته به صورت درونی در شما نهادینه شده باشد، تغییر لهجه چندان مشکل نیست و در طول زمان به شکل نامحسوس در لهجه شما تغییر ایجاد می شود.
  • لهجه افراد در طول زندگی آنها تغییر می کند و با شکل گرفتن شخصیت فرد، لهجه نیز تغییر می کند. عموما این اتفاق نامحسوس بوده و تا اوایل دهه سوم زندگی فرد تغییر سریع تری دارد.


چگونه لهجه خود را تغییر دهم؟

  • صدای ضبط شده شخصی که به نظرتان لهجه خوبی دارد را تهیه کنید. بهتر است گوینده همجنس خودتان باشد.
  • چند مرتبه از ابتدا تا انتها گوش کنید بدون اینکه تلاش به نوشتن یا به خاطر سپردن نمایید.
  • از ابتدا صدا را پخش کنید و همزمان با گوینده کلمات را تکرار کنید. توجه کنید که همزمان باشد و نه به شکل سنتی کلاس های زبان آموزی که بخشی از کل را پخش و سپس قطع کرده و از شما می خواهند تکرار نمایید.
  • این کار را تا انتها ادامه دهید.
  • پیشنهاد می شود که این تمرین دستکم سه بار در هفته هر بار 15 دقیقه انجام شود.
    می توانید هر از چند گاه صدای خود را ضبط کنید و پیشرفت خود را با با دفعات پیشین مقایسه کنید.


لینک مطلب:
http://linguistlist.org/ask-ling/accent.cfm#standard
 

Phrasal Verbs

شاید یکی از مشکلترین بخشهای زبان انگلیسی "افعال ترکیبی" یا "Phrasal Verbs" باشد. این گونه افعال در گفتگوهای روزمره و متون غیر رسمی بسیار به کار می روند و به نظر می رسد تنها راه یادگیری، شنیدن یا خواندن این ترکیبات در موقعیتی که به کار می روند باشد (در ایران معلم زبانی سراغ داشتم که تلاش می کرد این ترکیبات را به شکل فهرست وار آموزش دهد که چندان موفق نبود!)

این گونه افعال معمولا ترکیبی از "فعل-حرف اضافه" یا "فعل-قید" یا "فعل با حرف اضافه و قید" هستند.

 همانطور که گفته شد این ترکیبات در مکالمات و متون غیر رسمی بسیار به کار می روند و با توجه به اینکه در بسیاری موارد معنی متفاوتی از کلمات به کار رفته در آن دارند، در صورت عدم آشنایی با معنی آن، گاهی شنونده/خواننده معنی کل جمله را نادرست متوجه می شود.

برای مثال، به جای "exit" ترکیب "get out"، به جای "deliver" ترکیب "hand over" یا به جای "postpone" ترکیب "put off" به کار می رود.

 

به عنوان نمونه ۱۹ ترکیب مختلف فعل get در دیکشنری American Heritage به شرح زیر است:

1.  get about
2.  get after
3.  get along
4.  get around
5.  get at
6.  get away
7.  get back
8.  get by
9.  get down
10. get in
11. get into
12. get off
13. get on
14. get out
15. get over
16. get through
17. get to
18. get together
19. get up

یکی از ترکیباتی که در محیطهای تولید نرم افزار زیاد شنیده می شود "sign off" است.

برای اطلاعات بیشتر می توانید اینجا را کلیک کنید.

زبان - تکرار و تکرار و تکرار

چندی پیش که در ایران خودم را برای شرکت در امتحان IELTS آماده می کردم، یکی از دوستان که در کلاس زبان نیمه خصوصی ثبت نام کرده بود کاست های آن کلاس را به من داد تا به عنوان منابع تکمیلی از آنها استفاده کنم.

سطح کلاس کاملا مقدماتی می نمود و بیشتر روی مهارت Speaking کار می شد. معلم روش عجیبی برای تدریس انتخاب کرده بود که تا آن زمان ندیده بودم به این شکل که از ابتدا تا انتهای کلاس دو ساعته در مجموع۴ یا ۵ جمله توسط معلم بیان می شد و دانشجویان تکرار می کردند. همین!

البته به دلیل شوخ طبعی مدرس، کلاس اصلا خسته کننده نبود و می شد به راحتی تا انتهای کلاس را دنبال کرد (حتی برای من که از کاست آن استفاده می کردم).

پس از اتمام جلسه اول می خواستم از گوش دادن به بقیه کاستها منصرف شوم چرا که هم سطح کلاس کاملا مقدماتی بود و هم احساس می کردم شنیدن مداوم یک جمله ساده اتلاف وقت است.

اما پس از مدتی کاملا نظرم تغییر کرد و به این باور رسیدم که اتفاقا روش درست آموزش زبان همانی است که آن معلم زبان انگلیسی آن را دنبال می کرد. با وجودی که پس از اتمام هر ترم، دانشجویان تعداد محدودی جمله (و نه کلمه) فرا گرفته بودند، آن جمله ها را در کاربرد صحیح آن بدون درنگ و بدون نیاز به کنار هم قرار دادن کلمات و رعایت ضوابط گرامری به کار می برند.

نتیجه: به نظر من یکی از موثرترین روشهای فراگیری مهارت Speaking، شنیدن مداوم جملات به شکل کامل آن و تکرار و تکرار و تکرار آنهاست.

حرف Q

آیا می دانستید در کلمات زبان انگلیسی همیشه پس از Q حرف U می آید؟

زبان و تقلید

به نظر من بدترین شکل آموزش زبان خارجی - که متاسفانه بسیاری از ما به همین شکل زبان آموخته ایم - چیدن کلمات در کنار یکدیگر با رعایت گرامر درست است.

باور کنید اگر کسی ۱۰ سال هم با همین روش تمرین کند نمی تواند روان صحبت کند!

مگر زمانی که یک کودک دو ساله به جان مادر خود می افتد که "برای من از آن شکلات ها بخر" می داند که فاعل و مفعول و قید جمله کدامند و آیا زمان حال ساده استفاده کرده است یا ماضی نقلی؟!

به نظر می رسد بهترین روش یادگیری زبان، تقلید از افرادی باشد که به آن زبان تکلم می کنند. اما این کار چندان هم آسان نیست. متاسفانه ذهن ما مملو از معلوماتی است که بسیاری از آنها به شکل نادرست در ما نهادینه شده اند.

بسیاری از کلماتی که برای بیان منظور خود از آنها استفاده می کنیم اگرچه نادرست نیستند اما دارای معادل متداول تر و عموما ساده تر هستند.

در مورد لهجه نیز کم و بیش وضع به همین منوال است. افرادی که پیش از تکلم زبان خارجی، خواندن و نوشتن آن را می آموزند، در هنگام گویش، بسیاری از کلمات را به شکل نوشتاری آنها تلفظ می کنند و پس از تکرار این فرآیند کم کم به نحوه ادای کلمات به صورت نادرست عادت می کنند و در نتیجه یکی از مشکل ترین کارها تغییر لهجه به شکل درست آن خواهد شد.

به این مشکل، عدم وجود برخی اصوات زبان خارجی در زبان مادری خود را اضافه کنید - به عنوان مثال ادای حروفی که در آنها TH وجود دارد که فارسی زبانان عموما یا آنرا به شکل T یا به شکل S تلفظ می کنند.

در مورد لهجه به توصیه زیر از همان شخصی که در مطلب پیشین از او نقل قول شد توجه کنید:

Listen carefully where they put the ‘stress’ when they say a word.  When speaking to the natives, listen intensively, what kind of intonations they use, and again, where they put the ‘stresses’ in their words.  (The placement of stress in different parts of a word plays a major roll in shaping up different accents).  

 

زبان

شما که در حال مطالعه این سطور هستید بدون شک فارسی زبان هستید و باز هم بدون شک در طول زندگی خود بارها با مساله زبان انگلیسی برخورد کرده اید.

شخصا معتقدم که از میان چهار مهارت زبان (خواندن/نوشتن/شنیدن/تکلم) بزرگترین مشکل ما ایرانیان تکلم به زبان انگلیسی است و بعد شنیدن.

یکی از اقوام که سالهاست در کشور آمریکا زندگی می کند و در دوره ای از زندگی خود مدرس زبان انگلیسی نیز بوده علت آنرا این چنین بیان می کرد:

The problem among many language learners is that we sort of take the backward path for learning.  Meaning, we learn how to write right off the bat before we even open our mouths to a word.  That’s against the natural way of learning a language.  Take a newly-born child per se; how does he learn his language?  For a couple of years he just listens (first step).  Then, he tries saying things and starts talking (second step).  Only after commencing into these two steps, he then gradually begins the hard tasks of reading and writing (last steps).  From here on, he continually works on all four skills simultaneously.  And what do we do?  The first thing they teach us is how to write lower case ‘a’ and upper case ‘A’!  Then we learn how to make the ‘present perfect tense’, before we even are able to handle a simple greeting in English!

به اعتقاد او مشکل اینجاست که عموما زبان را سروته به ما یاد داده اند!

هر چند زبان خارجی ارتباط چندانی به موضوع این وبلاگ ندارد، به دلیل اهمیت آن و به خصوص اینکه از زمان مهاجرت به استرالیا مهمترین مساله ای که با آن اصطکاک داشته ام زبان بوده است، قصد دارم هر از گاهی تجربیات خود و دیگران را در وبلاگ منعکس کنم.