زیاد دیده ام هزینه های – گاهی بسیار گزاف – تحمیل شده به مهاجران به علت عدم آشنایی با محیط، فرهنگ و شرایط اقامتگاه جدید.

چند بار این هزینه ها به خود من هم تحمیل شده و در بیشتر موارد علت چیزی نبوده جز عدم آشنایی و تقریبا در همه موارد قابل پیشگیری.

در زیر نمونه هایی که برای خودم یا دوستان پیش آمده را آورده و در ادامه روش هایی که برای جلوگیری از پیشامد آنها به نظرم می رسد را فهرست کرده ام:

یک - هنگام خرید اتوموبیل، آنرا بیمه شخص ثالث کردم، بدون اینکه شرایط بیمه را – که دفترچه ای قطور بود – به دقت بخوانم. چند ماه بعد همسر تصادف کرد و مقصر شناخته شد. مشخص شد که مبلغی که باید از طرف بیمه شده (یعنی ما) پرداخت می شد (که به آن Excess گفته می شود) دو برابر معمول است! چرا؟ چون شرکت بیمه مورد نظر سالهای سپری شده از زمان دریافت گواهینامه را از زمان دریافت گواهینامه استرالیایی حساب می کرد، و نه از زمان دریافت اولین گواهینامه (که در ایران گرفته شده بود).

نتیجه: از دید شرکت بیمه مقصر راننده بی تجربه محسوب می شد و مبلغ Excess دو برابر محاسبه گردید!

راه حل: سال بعد هنگام تمدید بیمه ماشین، Terms and Conditions و Product Disclosure Statement مربوط به بیمه های مختلف به دقت مطالعه شد بیمه دیگری انتخاب شد. اتفاقا تصادف دیگری صورت گرفت، اما این بار همه چیز مطابق میل بیمه گر (یعنی ما!) پیش رفت.

 

دو – یکی از دوستان قرارداد 24 ماهه سرویس موبایل امضا کرد. چند ماه متوالی قبض موبایل طبق انتظار مبلغ حدود 70 دلار ماهانه صادر می شد تا اینکه در یکی از ماه ها مبلغ قبض 500 دلار بود! چرا؟ چون مصرف داده (Data) در آن ماه از میزان تعیین شده ماهانه (که 500 مگابایت بود) عدول کرده و شرکت تامین کننده سرویس بابت هر مگابایت اضافه مبلغ هنگفتی شارژ کرده بود.

نتیجه: با بدبختی و خواهش تمنا بخشی از مبلغ مزبور تخفیف داده شد اما هنوز بسیار بیشتر از مبلغ معمول بود.

راه حل: ، Terms and Conditions و Product Disclosure Statement هنگام خرید محصول یا خدمت به دقت مطالعه گردد!

 

سه – پس از اتمام قرارداد اجاره خانه و هنگام تحویل، بنگاه معاملات ملکی که خانه از ایشان اجاره شده بود طی نامه ای به اطلاع رساند که خانه در شرایط اولیه نبوده و بسیاری از جزئیات نیاز به تعمیر / تعویض / شسته شدن دارد.

واقعیت: در بدبینانه ترین حالت، خانه مزبور به شکل اولیه تحویل داده شد (اگر نگویم بهتر و تمیزتر از روز اول بود!)

مشکل: دوستانی که در اینجا (استرالیا؟) خانه اجاره کرده اند می دانند که هنگام عقد قرارداد فرمی تحویل اجاره کننده می شود که وضعیت خانه از دید بنگاه در آن با جزئیات زیاد ثبت شده و از اجاره کننده خواسته می شود که پس از اقامت، ظرف یک هفته فرم را تایید کرده و یا در مواردی که شرایط درج شده با واقعیت مطابقت ندارد، نظر خود را نوشته و یک کپی آن را به بنگاه بازگرداند. با فرض اینکه بنگاه محترم در کمال صداقت (!) فرم را تنظیم کرده، ما هم آنرا امضا کرده و تحویل دادیم، بدون اینکه به کلیه جزئیات خانه به صورت دقیق نظر افکنده و نظر خود را منعکس کنیم.

نتیجه: متحمل شدن هزینه تعمیر مواردی که از ابتدا نیاز به تعمیر داشته + 2 روز سابیدن برخی از نقاط خانه نظیر کرکره ها و در و دیوار که از روز اول هم تمیزتر بود!

راه حل: مطالعه شرایط، حقوق و وظایف پیش از امضای قرارداد.

 

اطمینان دارم که دوستان با موارد مشابه بسیاری برخورد کرده یا شنیده اند.

هر چند در برخی موارد تامین کننده خدمات یا محصول با رندی مواردی را در قرارداد می گنجاند که خریدار را در شرایطی گیر می اندازد، اما خریدار می تواند با مطالعه دقیق شرایط قرارداد و انجام تحقیقات لازم از این امر جلوگیری کند، چرا که هیچ گاه فروشنده نمی تواند چیزی را ادعا کند که از ابتدا در متن قرارداد یا ضمایم آن گنجانده نشده است.