معماری سرویس گرا (بخش چهارم) – مزایای سرویس گرایی (ادامه)
(ادامه از پست پیشین)
4. هم راستایی کسب و کار و فناوری (Increased Business and Technology Domain Alignment):
همواره عامل و توجیه تولید یک نرم افزار وجود مساله ای (مشکلی) در کسب و کار است.
موفقیت یا عدم موفقیت یک نرم افزار وابستگی زیادی به پوشش مساله ایجاد شده توسط راه حل نرم افزاری ارایه شده دارد. به بیان دیگر، هر چه راه حل نرم افزاری ارایه شده بهتر مساله مورد نظر را مورد پوشش قرار دهد، راه حل شانس موفقیت بیشتری دارد.
راه حل های نرم افزاری سنتی – در صورت طراحی درست – به راحتی قادر به حل مساله هستند. اما در صورتی که صورت مساله تغییر کند (که به دلیل ماهیت پویای کسب و کار، بسیار محتمل است)، به راحتی قادر به تغییر نبوده و حتی گاهی نیاز به توسعه راه حل جدیدی خواهد بود (شکل زیر را ببینید).
طراحی سرویس گرا به دلیل مجهز بودن به مفهوم Abstraction در لایه های مختلف این کمبود را کمینه می سازد. یکی از مهترین راههایی که معماری سرویس گرا برای هم راستایی و انعطاف بیشتر در مقابل تغییر در اختیار طراحان قرار می دهد وجود لایه هایی حاوی سرویس های با کاربردهای تجاری مستقل است.
در نتیجه در صورت تغییر صورت مساله تجاری، در بسیاری از اوقات می توان با تغییر پیکر بندی (Configuration) و ترکیب بندی (Combination) سرویس ها به صورت مساله جدید دست پیدا کرد (شکل زیر را ببینید).
ارزش برای شرکت کالایاب:
شرکت کالایاب (مانند بسیاری از شرکت های در حال رشد) دارای ماهیت پویایی و تغییر است. به ویژه به این علت که این شرکت نوپا و تازه تاسیس است، بسیاری از فرآیندهای آن به سرعت دچار تغییر و بروزرسانی می شوند. به همین علت، وجود یک ساختار نرم افزاری پویا و انعطاف پذیر به خوبی پاسخگوی این نیازمندی استراتژیک است.
5. افزایش بازگشت سرمایه (Increased Return on Investment):
اندازه گیری میزان بازگشت سرمایه یک سیستم نرم افزاری، عامل مهمی در توجیه موفقیت و در مواردی حتی توسعه یا عدم توسعه نرم افزار است. هرچه بازگشت سرمایه صرف شده برای توسعه یک نرم افزار بیشتر باشد، سازمان بهره بیشتری از راه حل نرم افزاری ارایه شده می برد و هر چه بازگشت سرمایه کمتر باشد، نرم افزار ارایه شده بیشتر بودجه و سود سازمان را می بلعد.
راه حل های نرم افزاری سنتی (Silo Based) معمولا برگشت سرمایه سریعتری نسبت به راه حل های سرویس گرا دارند. اما در بلند مدت، معماری سرویس گراست که برنده این میدان است.
راه حل های سرویس گرا در ابتدای فرآیند توسعه زمان و منابع بیشتری را طلب می کنند اما به تدریج که سرویس های بیشتری برای استفاده مجدد در Service Repository قرار می گیرند، هزینه تولید فرآیندهای آینده به طور قابل توجهی کاهش می یابد. به علاوه اینکه با توجه به بند 4، در صورت نیاز به تغییر، هزینه اعمال تغییرات کمتر خواهد بود.
ارزش برای شرکت کالایاب:
با وجودی که پایه گذاری معماری سرویس گرا در شرکت کالایاب در ابتدا هزینه قابل توجهی را به سازمان تحمیل می کند، در بلند مدت بازگشت سرمایه صرف شده انتخاب این معماری را توجیه می کند.
6. افزایش چابکی سازمان (Increased Organizational Agility)
پاسخگویی سریع به نیازمندیهای جدید برای سازمانها همواره مزیت محسوب می شود. فرآیندها و نیازمندیهای یک سازمان در طول زمان دستخوش تغییرات زیادی می شود و در بسیاری از موارد، این تغییرات باید به سرعت اعمال گردند (ارایه یک سرویس یا محصول جدید توسط رقیب که نیاز به تصمیم گیری در کوتاهترین زمان ممکن برای سازمان ایجاد می کند، پاسخگویی سریع به نیاز مشتریان در شرایط خاص و یا نیاز به عرضه یک کالا یا خدمت برای مناسبت یا زمانی خاص نمونه های متداولی از نیازمندی های یک سازمان هستند که نیاز به تصمیم گیری و اجرای سریع دارند).
سرویس گرایی به دلیل ایجاد مجموعه ای از سرویس های قابل استفاده مجدد، به سازمان این انعطاف پذیری را می دهد که در هنگام نیاز در کوتاهتری زمان ممکن از منابع موجود بهره مند شده و پاسخگوی نیاز مزبور باشد.
ارزش برای شرکت کالایاب:
واضح است که این ویژگی برای شرکت کالایاب - مانند هر سازمان دیگری – مزیت بزرگی محسوب می شود.
7. کاهش حجم کاری و هزینه های فناوری اطلاعات سازمان (Reduced IT Burden)
به کار گیری مداوم سرویس گرایی در سازمان باعت کاهش افزونگی و اتلاف منابع، هزینه های عملیاتی و هزینه های بالاسری مربوط به راهبری و تکامل سیستم ها می شود.
این به معنی تخصیص بودجه کمتری از سازمان برای IT بوده که در نتیجه سازمان را قادر می سازد این سرمایه صرفه جویی شده را به قسمتهای مولد سازمان تزریق نماید.
ارزش برای شرکت کالایاب:
با توجه به وابستگی زیاد شرکت کالایاب به فناوری اطلاعات، پیش بینی می شود که این واحد سهم زیادی از سرمایه اولیه و جاری شرکت را به خود اختصاص دهد. کاهش هزینه های لازم برای واحد IT سازمان تاثیر مستقیم بر دیگر واحدها و در نهایت سود و زیان سازمان خواهد داشت.