Separation of Concerns به طور خلاصه به معنی فرآیند جداسازی وجوه و موضوعات مختلف یک سیستم از یکدیگر است. به عبارت ساده تر، تمرکز بر روی فرآیند یا عملکردی از یک سیستم و عدم توجه به کارکرد و جزییات دیگر آن.

به عنوان مثال، شما و همسرتان در خیابان قدم می زنید که یک اتومبیل (برای جذابیت بیشتر موضوع تصور کنید یک BMW آخرین مدل!) از کنار شما به سرعت رد می شود. ممکن است شما به خلاقیت سازندگان در طراحی بدنه اتومبیل مزبور توجه کرده باشید در صورتی که در همان زمان همسر شما در مورد اینکه قیمت چنین اتومبیلی چند می تواند باشد می اندیشد. در واقع شما دو نفر یک اتومبیل را از دو منظر متفاوت نگاه کرده اید (Separation of Concerns).

نمونه ای نرم افزاری از این مفهوم، الگوی طراحی MVC است.

 Separation of Concerns  - به نظر من - یکی از مفاهیم زیر بنایی برای انجام موفق تست های مختلف نرم افزار است. معمولا یک سیستم نرم افزاری در حین تولید و پس از آن تحت تست های مختلفی قرار می گیرد که از آن جمله می توان به تست ماژول های برنامه (Unit Test)، تست فشار (Stress Test) و تست پذیرش (Acceptance Test) و بسیاری دیگر اشاره کرد.

در واقع انواع مختلف تستهای یک سیستم، خود گویای مفهوم (Separation of Concerns) است. اما هدف من از نگارش این مطلب طرفداری از ایده انجام تستهای مختلف به صورت مجزاست. هر چند با توجه به ماهیت برخی از گونه های تست اصولا نمی توان آنها را با هم اجرا کرد (مثل Unit Test و User Acceptance Test) اما برخی دیگر را می توان به صورت همزمان انجام داد (مثل تست عملکرد برنامه و واسط کاربری).

ایده اصلی این است:

تا حد امکان از انجام تست های مختلف یک برنامه به صورت همزمان پرهیز کنید.

هر چند که گاهی انجام همزمان تست ها در کاهش زمان تست یک سیستم تاثیر دارد اما تاثیر منفی آن در کیفیت تست های انجام شده قابل چشم پوشی نیست.